MJALLHVÍT

⽈


MJALLHVíT

The Project Gutenberg EBook of Mjallhvít, by Anonymous This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included with this eBook or online at www.gutenberg.net
Title: Mjallhvít ?fintyri handa b?rnum
Author: Anonymous
Translator: M. Grímsson
Release Date: October 10, 2005 [EBook #16846]
Language: Icelandic
Character set encoding: ISO-8859-1
*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK MJALLHVíT ***

Produced by Jóhannes Birgir Jensson and the Project Gutenberg Online Distributed Proofreading Team

MJALLHVíT.
?FINTYRI HANDA B?RNUM,
MED 17 MYNDUM.
[Illustration]
M. GRíMSSON
hefur íslenzkae.
KAUPMANNAH?FN.
á kostnae E. Jónssonar.--Prentae hjá Louis Klein. 1852.
* * * * *
Tae var einu sinni um hávetur í ákafri snjókomu, ae drottning nokkur sat vie gluggann í h?llinni sinni, og var ae sauma. En gluggagrindin var úr hrafnsv?rtu "íbenholti"[1]. Henni vare tá litie út um gluggann á mj?llina, sem hlóest nieur í gluggatóptina, og sem var svo drifthvít ae tae var undur. Hún stakk sig tá á nálinni í fingurinn, svo ae tae hrutu nieur fá-einir blóedropar á gluggakistuna. En tegar hún sá, hversu hie rauea var fagurt hjá drifthvítri mj?llinni, tá hugsaei hún mee sjálfri sjer: "Tae vildi jeg ae jeg ?tti mjer svo lítie barn, eins hvítt og mj?ll, eins rautt og blóe, og eins svart og gluggagrindin sú arna."
[Footnote 1: Eins konar trje.]
[Illustration]
Sk?mmu síear eignaeist drottningin ofur-litla dóttur, sem var eins h?rundsbj?rt og mj?ll, eins fagurrjóe og blóe, og eins hrafnsv?rt á hár eins og "íbenholt". Af tessu var hún k?llue _Mjallhvít_. En stuttu eptir f?eingu hennar andaeist drottningin, móeir hennar.
árie eptir tók konungurinn sjer aera drottningu. Tae var dáindis fríe kona, en ákaflega drambs?m. Hún gat ekki vitae tae, ae neinn kvennmaeur v?ri sjer fríeari.
Tessi nyja drottning átti sjer fáránlegan spegil, sem hún var v?n ae skoea sig í, og segja:
[Illustration]
"Spegill, spegill, herm tú: hver hjer á landi fríeust er!"
Og af tví ae hún vissi, ae spegillinn fór aldrei mee ósannindi, tá var hún án?ge, tegar hann sagei:
"Frú mín, drottning, fegri tjer finnst ei nein á landi hjer!"
En Mjallhvít konungsdóttir óx upp og vare einatt fríeari, og tegar hún var orein 7 ára g?mul, tá bar hún af ?llum konum, og var miklu fríeari en drottningin, stjúpa hennar. Tá var tae einu sinni sem optar, ae drottningin gekk ae speglinum og m?lti:
"Spegill, spegill, herm tú: hver hjer á landi fríeust er!"
Tá svaraei spegillinn, og sagei:
"Frú mín, drottning, fríe sem engill tú er, en af tjer samt hún Mjallhvít í fríeleika ber!"
Tegar drottning heyrei tetta, tá vare henni bilt mj?g vie, og f?lnaei upp af ?fund og reiei. Upp frá teirri stundu gat hún aldrei litie Mjallhvít rjettu auga; svo var henni illa vie barnie. ?fund og drambsemi l?geust nú svo tungt á hina vondu konu, ae hún ?tlaei ae sálast, og hafei engan stundlegan frie, hvorki dag nje nótt. Hún kallaei tá loks fyrir sig einn af veieim?nnum konungs og sagei: "Far tú mee hana Mjallhvít litlu langt út á skóg; tví jeg get ekki horft á hana framar. Tar skalt tú drepa hana, og f?ra mjer úr henni lifur og lungu til merkis um, ae tú hafir gj?rt eins og jeg sagei tjer."
[Illustration]
Veieimaeurinn fór tá á stae mee Mjallhvít, og tegar hann kom út á skóginn, dróg hann svere sitt úr slierum, og ?tlaei ae reka hana í gegn mee tví. Hún fjell tá á knje fyrir honum, spennti greipar, leit á hann, biejandi vonaraugum og sagei: "?, góei vin, gef tú mjer líf; jeg skal tá hlaupa út á skóg og aldrei koma heim aptur í ríkie." Veieimaeurinn komst tá vie, kenndi í brjósti um hana og sagei: "Hlauptu tá undir eins burtu hjeean, vesalingur!" Villudyrin verea ekki lengi ae rífa hana í sig, hugsaei hann, og tó fannst honum, eins og ae tae v?ri velt steini frá hjartanu á sjer, ae turfa ekki ae drepa hana sjálfur.
í sama bili kom tar ae ungur villig?ltur hlaupandi, sem veieimaeurinn drap. Hann tók úr honum lifrina og lungun og f?rei drottningu tau til sannindamerkis um tae, hversu vel hann hefei framkv?mt boe hennar.
[Illustration]
Eldamaeur drottningar vare nú tegar ae matreiea lifrina og lungun, og hin vonda drottning boreaei tau í teirri trú, ae tae v?ri lifur og lungu Mjallhvítar. Hún var svo viss um tetta, ae hún hirti alls ekki um ae leita frjetta hjá t?fraspeglinum sínum; tví hún tóttist viss um, ae nú v?ri hún fríeasta konan á landinu. Veieimanninum gaf hún ?rna peninga fyrir handarvikie, og til tess ae tegja yfir ód?eisverkinu.
En nú er ae segja frá Mjallhvít, tar sem hún var alein úti á skóginum. Hjarta hennar var fullt af angist og kvíea; tví hún sá sjer engrar bjargar von, vesalingur. Hún fór tá ae hlaupa, og hljóp í daueans ofboei yfir hvae sem fyrir vare, eggjagrjót og ureir. Villudyrin hlupu fram hjá henni og allt í kring um hana,